Paris, Ankara Düellosu! | Konuk Yazar , Abhazya haberleri

07/03/2020. Moskova. 06 Mart 2020. Stanislav TARASOV - REGNUM. Foto: İvan Shilov. Çeviri: Fatih Atan (A’tanba - Тванба). Fransa ve Türkiye, birbirileri ile olan ilişkilerinde, tarihsel geçmişe dayanan yeni jeopolitik koşullar tarafından yönlendirilmeye başlandı. Bugün Orta Doğu ve Kuzey Afrika'da, iki başkent Paris ve Ankara birbirleriyle rekabet sürecine giriyor.

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ile Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan arasındaki Moskova'da gerçekleştirilen İdlib ateşkes anlaşması sonrasında Paris oyunun içerisine girdi. Fransa Dışişleri Bakanı Jean-Yves Le Drian, NATO üye ülkelerinin Suriye'deki son gelişmeler ve Ankara'nın Suriyeli göçmenlerin Avrupa'ya gönderilmesi kararı nedeniyle Türkiye ile mümkünse en kısa süre içerisinde müzakere etmeleri gerektiğini söyledi.

Jean-Yves Le Drian, “Türkiye ile mümkün olan en kısa sürede kapsamlı görüşmeler yapmalıyız. Ağır. Dürüst. Kimin hangi tarafta olduğunu ve ortak çıkarlarımızın neler olduğunu açık bir biçimde anlamak için.” Bu bağlamda Le Drian, Ankara'nın Kuzey Atlantik İttifakı ile ilişkilerinde “gri lekeler” bulunduğunu belirtti. Bu, ve Türkiye'nin geçen Ekim ayında Suriye Kürtlerine saldırmaya yönelik olarak almış olduğu tek taraflı kararı ve Trablus ile Doğu Akdeniz'deki deniz alanının Ankara ile Faiz Sarraj liderliğindeki Libya Ulusal Ordusu Anlaşması (PNS) arasında bölünmesi ve S – 400 Rus uçaksavar füze sistemlerinin satın alınması gibi. - Fransız Diplomasının başındaki kişi – “Ne zaman İdlib’de onlar (Türk birlikleri – S.T.) saldırıya uğradıklarında, İttifak üyelerinin dayanışması gerektiğini belirten 4. Maddeyi hatırlayarak yeniden NATO’ya geri döndüler, görüşmelere başladık ve aynı zamanda Türkiye, göçmenleri sorumsuz bir biçimde kullanıyor. Ancak bunlar bizlerin sözünü etmiş olduğumuz mülteciler (Suriyeli Mülteciler – F.A.) değil, bunlar Erdoğan tarafından Avrupa’ya baskı yapılması için seferber edildi ve örgütlendi” dedi.

Türkiye'ye yöneltilen suçlamalardan S-400 sorununu bunların içerisinden kaldıracağız çünkü bu sorun, sonradan Fransızlar tarafından bir “çorba kasesine” dolduruldu. Daha önceleri Paris, Moskova ve Ankara arasında Rus füze komplekslerinin satın alımı ile ilgili bir sözleşme yapılması hakkında yorum yapmayı reddettmişti ve "bu Türkiye'nin egemenlik hakkıdır" demişti. Paris ve Ankara arasındaki siyasal alandaki ilişkiler, Fransız Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron tarafından, İngiliz dergisi The Economist ile yapılan röportajda NATO'nun “beyin ölümünün” gerçekleştiğinden söz ederek ittifak ortakları arasında koordinasyon eksikliği bulunmasını hatırlatarak eleştiride bulunması nedeniyle, sertleşti. Başkan, Türkiye Amerikalılardan onay alarak, “IŞİD’e (faaliyetleri Rusya Federasyonu'nda yasaklanan bir örgüt) karşı mücadelede bizim müttefiklerimiz olan - Suriye demokratik güçleri ve Kürt halkının kendini savunma birimlerine karşı “Barış Pınarı” adlı askeri harekat başlattı" diyerek bu konuya dikkat çekti. Bütün bunlar kesinlikle, Paris’in Suriye'deki Kürtler hakkında belirli görüşlere sahip olduğunu ve bu ülkede (eski sömürgesi) yeniden nüfuz kazanmayı beklediğini ve yerleşim üzerinde ve gelecekte de - ve Suriye’deki çatışmayı çözmek için yerleşim üzerinde belirleyici bir etkiye sahip olmayı amaçladığını gösteriyor.

Bu bölge, Fransa'nın, Türkiye ile operasyonel bir ortaklığa güvenmediği tarihsel bir etki alanıdır, ayrıca Kuzey Afrika’da. Paris, Libya'daki Türk askeri varlığını tarihsel ve jeopolitik bir anomali olarak algılamaya başladı. Fransız basınının Suriye devlet başkanı Beşar Esad ile Libyalı mareşal Halife Haftar arasında ittifak olasılığını işaret etmeye başlaması tesadüf değil. Bu bağlamda Le Monde, "Türkiye'nin oradan ötelenmesiyle yeni bir bölgesel jeopolitiğe erişim ile Libya'daki savaşın uluslararası hale getirilmesi" umutları hakkında yazıyor. Aynı zamanda Fransız uzmanlar, "Haftar'la yapılacak olan bir bir anlaşmayla Suriye yönetiminin Ortadoğu'daki Suudi yanlısı kampa yaklaşacağını ve bununla da Libylı mareşale yardım edeceklerini ileri sürüyor." Hollanda Uluslararası İlişkiler Enstitüsü'nden Jalel Harshawi’nin vurguladığı gibi, “Kahire ve Abu Dabi tarafından onaylanan propaganda mesajında Esad eleştirilmiyor, o dönemsel olarak Erdoğan tarafından desteklenen Müslüman Kardeşler'e (faaliyetleri Rusya'da yasaklanan bir kuruluş) karşı verdiği mücadeleyle bağlantılı olarak fahri bir figür olarak karşımıza çıkıyor.” Birçok Fransız siyaset bilimcisine göre, “Türkiye cumhurbaşkanı, 2015'ten bu yana ikinci kez, şimdi İdlib krizini kullanarak yararlanmaya çalışıyor, Suriye’den, Afganistan, Irak, Pakistan ve Somali'ye kadar, yeni bir göçmen ve mülteci dalgası düzenleyerek Avrupa'yı aynı biçimde vuruyor. Bunların arasında “sakallarını traş eden ve burkaları çıkaran teröristler olabilir.” Diyorlar.

Bu açıdan Idlib, Fransa ve Türkiye'nin birbirleriyle ilişkilerinde, tarihsel geçmişe değinen yeni jeopolitik koşullarla yönlendirilmeye başlandığı yeni bir oyunun başlangıcı için bir sıçrama tahtası veya bir karakol olarak bulunuyor. Bugün Ortadoğu ve Kuzey Afrika'da iki başkent Paris ve Ankara rekabet ediyor. Türkiye'nin "Avrupa'ya açılan penceresini" kapatan Fransa, şimdi aynı zamanda Ortadoğu'da ki "kapıları kapatmayı" da hedefliyor. Ve en merak edilen şey. Fransa,Türkiye'yi sadece bir Avrupa devleti olarak görmemekle kalmıyor, ancak ve aynı zamanda, Türklerin küçük asyada ki görünümüne dikkat çekerek “medeniyetlerin karşı karşıya kaldığı kriz sarmalı” olduğuna işaret ediyor. Le Monde, "Erdoğan’ın haleti ruhiyesi Avrupa'ya karşı ve kendisini Doğu'nun Batı'ya karşı Batı karşıtı seçeneklerin lideri olarak konumlandırıyor." Paris ve Ankara'nın birbirlerine karşı uygulamakta olduğu dış politika hareketlerinin nelere yol açabileceğini, şimdilik kimse bilmiyor.

Kaynak: https://regnum.ru/news/polit/2877639.html