Italyan futbolcunun gözünden CONIFA Abkhazia 2016

Fakirliği gördüm, enkazların arasında oynayan çocukları ve azmi, tanımadığım insanlara imza verdim sanki dünyanın forvet oynayan en iyi oyuncusuymuşum gibi... aslında basit bir oyuncu/direktörüm. 
Bacağını kaybetmiş ampute savaş gazilerinin oynadığı futbolu gördüm.Öyle bir güç ile oynuyorlardıki mümkün olabileceğini tahmin edememiştim. Hayranlıkla onları izledim, duygulanarak yada acıyarak degil. 

Şapkamı, t-shirt imi bir çocuga hediye ettim, o anda gözlerindeki mutluluğun göz yaşını gördüm ve kendimi ona bırakarak dürüst ve sıcak bir sarılma ile kucaklaştık o anda benimde gözlerim yaşardı.

20 kadar çocuğa dondurma ısmarladım onlarla oturdum ve tadını çıkararak,eğlenerek beraberce yedik. Tabi ben ne dediklerini anlamıyordum ama kücük bir futbol kampında onlarla futbol oynayarak anlaştık. 

Saf ve temiz gülümsemeler gördüm. Telefonumu ve cüzdanımı bir yerde unutmuştum ve o cocuklar onları bana geri getirdiler (Italyada geri gelme ihtimali zayıfdır). 

Savaş tarafından paramparça edilmiş ama hergün tekrar ayağa kalkmak ve yeniden doğmak için çabalayan bir ülke gördüm.

9000 kadar kendi ülkesini destekleyen ateşli taraftarları vardı ve ertesi gün kazandıkları için milli bayram ilan ettiklerine şahit oldum.

Öyle bir misafirlik ve profesyonel bir dünya kupası sunumu gördümki diğer yüksek ligdekilerden hiç bir farkı yoktu. Stadyumun ortasında koşarak bir tur attım ve etrafım bir anda alkışlarla doldu, fantastikti hatta cennette gibiydim, cok pozitif duygular aldım.

Arkadaşlar Abkhazya yı ve insanlarını gördüm!!!!

Burda olağanüstü insanlarla tanıştım, bu anılar her zaman kalbimde kalacak, cünkü çok güzel anlar yaşattılar bana. 

Benim alkışım sizlere çünkü asıl  EN BÜYÜK SİZLERSİNİZ 

Gian Luca Aurelio - Padania Futbol takımı oyuncusu