Vladislav Ardzınba | Bediz Tantekin , Abhazya haberleri

Bediz Tantekin (Kuarsheliya)

Uçağı bekliyorduk.

Sürgünlüğümüz bir asrı geçmişti ve biz bütün bu zamanlarda sürgünlüğün sıkıntılarıyla meşgul olmuştuk.

Bir nesil hayatta kalmaya,bir nesil yerleşmeye uğraşmışken sıra 'olduğumuz yere uymaya' gelmişti.

Öyle diyorlardı ve biz asimilasyona programlanıyorduk.

İşte alanda seni bekleyen sürgünler o 'asimilasyona programlanan' ama senin sayende kalbi yeni fakat bir yandan da tanıdık hissi veren bir heyecanla,var olma heyecanıyla kalbi dolan sürgünlerdi.

Dik duruşun bizi dik durduruyordu.

Mücadelen bize mücadele gücü veriyordu.

Türkiye ziyaretinden önce onca baskı yapılmasına rağmen Gürcü pasaportuyla gelmeyi kabul etmemiş ve sonunda yine sen kazanmıştın.

Birleşmiş Milletlerin özel uçağının kapısında göründün ve kapıda bir an durup alanda seni bekleyenlere kartal gibi baktın.

Gördüğünden memnun olmuş tebessümün hala gözümün önünde.

O kendinden emin tebessümün bizim için vatandı,

apsuvaraydı,

umuttu,

zaferdi.

Bütün zorlayıcı koşullara rağmen boyun eğmedin.

Sana dayatılanları, yapay çözümleri tereddütsüz ittin.

Halkının değerlerini, yerel kodları önceleyerek ama evrensel kodları da göz ardı etmeden, halkının özgüvenine inanarak ve o özgüveni yükselterek bizi umudumuza coşkuyla yürüttün.

Sonra da kederle...

Ardın sıra kederle yürüdük.

O muazzam kalabalık,nefes sesi bile duyulmadan yürüdü peşin sıra,seni toprağınla sarıp sarmalamaya...

Acıyı bulaştırmamaya her zaman özen gösteren halkın baştan ayağa acı olarak yürüdü.

Sonsuzluğa doğuşunun üçüncü yılı...

Milletinin yüreğinde büyüyorsun.

Bahar dalları altındaki toprağında rahat uyu, izinin ardı sıra yürümeye devam edeceğiz.

Seni her zaman seveceğiz Vladislav...

4 Mart 2013