Abhazya’dan Avrupa Parlamentosuna Tepki Var.

26/01/2021. Suhum. 26 Ocak 2021. Abhazya Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı. Çeviri: Fatih Atan. (Atanba - Тванба). Abhazya Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) tarafından alınan Rusya’nın kınanması kararı sonrasında Avrupa Parlamentosu Güney Kafkasya Sorumlusu Marina Kaljurand tarafından yapılan, “Rusya Federasyonu uluslararası hükümlülüklerini yerine getirmeli ve Abhazya’nın bağımsızlığını tanıma kararı geriye çekmeli” açıklamasına tepki gösterdi.

Abhazya Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı Açıklaması:

“Avrupa Parlamentosu'nun Güney Kafkasya ile ilişkilerden sorumlu heyeti başkanı M. Kaljurand tarafından, Rusya Federasyonu'na “uluslararası yükümlülüklerini yerine getirmesi ve Abhazya'nın bağımsızlığını geri çekmesi” çağrısında bulunduğu bir bildiri yayınlandı. Avrupa Parlamentosu yöneticisi tarafından yapılan bu açıklama, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin (AİHM) 2008 yılında Güney Osetya’da yaşanan silahlı çatışmalar ile ilgili olarak “Gürcistan – Rusya Davası” diye adlandırılan dava hakkındaki son kararıyla bağlantılı olarak ve onu desteklemek amacıyla yapıldı.

Bilindiği üzere, Gürcü yetkililer, Avrupa Mahkemesinin söz konusu kararını “tarihi bir zafer” ve “Abhazya ve Güney Osetya'nın işgalinin kaldırılması” için neredeyse bir ön koşul olarak adlandırmak için acele ettiler. M. Kaljurand da AİHM'nin kararını aynı biçimde değerlendiriyor. Bu arada mahkemenin yayınlamış olduğu kararın sonuçlarının Tiflis açısından görülmesi beklenen sonuçlardan uzak olduğu ortaya çıktı. Buna rağmen Gürcistan ve Batılı ortakları, eşi görülmemiş bir tür “tarihi zafer” elde etmiş gibi davranmayı tercih ediyorlar.

Her şeyden önce, Ağustos 2008'de Güney Kafkasya'da yaşanan olaylara ilişkin AİHM kararının tartışılması ve kabul edilme prosedürüne dikkat edilmelidir. Bu “dava” da, Ağustos olaylarına - Güney Osetya Cumhuriyeti ve Abhazya Cumhuriyeti - doğrudan dahil olan devletlerin temsilcilerinin katılımı olmaksızın değerlendirmelrde bulunuldu. AİHM kararının kendisi de bu biçimmde şüpheli olarak verildi. Söylemeye gerek yok, bu tür biçimlerde alınan “mahkeme kararları” uygulaması, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin kararlarının tarafsızlığı ve dengesi konusunda şüphe uyandırmaktadır.

Davanın esasına bakacak olursak, Gürcistan ve onun Avrupalı ortaklarının muzaffer beyanlarına rağmen, Gürcistan ordusunun 08 – 12 Ağustos tarihleri arasında Barış Koruma Birliğine (Rus Barış Gücü – abhazyam.com) ve yerel sivil insanlara karşı saldırısının Rus ordusu tarafından püskirtülmesi sırasında yaşanan olaylar hakkında alınan AİHM'in kararında, Rusya Federasyonu'nun İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunması Sözleşmesi uyarınca sorumlu tutulamayacağını kabul ettiği belirtilmelidir. Mahkeme ayrıca, Gürcü makamlarının 7 Ağustos 2008'de, yani Gürcistan'ın Tskhinvali'ye yönelik saldırısından önce Güney Osetya topraklarının Rus silahlı kuvvetleri tarafından “işgali” ile ilgili açıklamalarını da desteklemedi.

Gürcü tarafı da Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin sadece barış zamanında değil, savaş koşullarında da uygulandığını kanıtlayamadı. Kararda, Rus silahlı kuvvetlerinin 8-12 Ağustos 2008 tarihlerinde Güney Osetya ve Abhazya'daki eylemlerinin hukuki değerlendirmesinin Avrupalı hakimlerin yargı yetkisi dışında olduğu kabul edildi. Ayrıca, AİHM, Ağustos 2008 olayları sırasında Rusya Federasyonu silahlı kuvvetleri tarafından sivil halkın haklarının tek bir ihlalini ortaya koymamıştır.

Dolayısıyla, Avrupa Adalet Divanı'nın kararından kısa bir süre sonra ortaya çıkan Gürcü ve Avrupanın başarı ilan eden raporların neredeyse hiçbir ciddi dayanağı yoktur. Bu bakımdan Kaljurand'ın AİHM kararını destekleyen açıklamasının da fırsatçılık anlamına gelmesi ve gerçeklikten tamamen ayrı olması şaşırtıcı değildir.

Gürcistan tarafından uzun süredir sürdürülen ısrar üzerine alınan AİHM kararı, Tiflis'in çatışmacı tavrını, Abhazya ve Güney Osetya karşısında sürdürülen uluslararası izolasyon politikasının sürdürülmesi taahüdüne olan bağlılığını ve aynı zamanda karşılıklı saygı ve eşit koşullarda diyalog için tam bir siyasi iradenin eksikliği olduüunu bir kez daha göstermektedir.”

Kaynak: http://mfaapsny.org/ru/