KADK’den Uyarı | Abhazya haberleri

07/02/2016. Kafkas – Abhazya Dayanışma komitesi (KADK) Abhazya Cumhuriyeti’nde gündemde olan, yabancılara mülk satışı ile ilgili olarak bir açıklama yayınladı. Aşağıda KADK açıklaması bulunmaktadır.

***

Tarih : 04 Şubat 2016

Sayı : 2016-009

Konu : Abhazya’da Mülk Satışı Hakkında

HANİ NEREDE ABHAZYA, DEMEMEK İÇİN…

Abhazya’nın Namuslu İnsanları,

Alnının teriyle evini geçindirmeye çalışan, utanma duygusunu yitirmemiş, tokgözlü, sonsuz saygı duyduğumuz kardeşlerimiz,

Sizler tarihimiz boyunca örneğini gördüğümüz ve ulusumuzun antik çağlardan bugüne ulaşmasını sağlayan yüksek Apsua ruhunun, bireysel çıkarından önce halkımızın ve yurdumuzun çıkarlarını düşünen yüksek ahlak anlayışının saygın temsilcilerisiniz.

Ama şu bir gerçek ki tarihimiz boyunca çalıp çırpmış, namusluların hakkını gasp etmiş utanma duygusunu vatanını ve halkını satacak kadar yitirmiş olanlar da vardı.

Onlar bugün de var.

Yüksek bir ruhun değeri dünyanın tüm servetiyle ölçülemezken; malla-mülkle, parayla değer biçilebilen düşük ruhlar var.

O düşük ruhlar halkımızı defalarca felakete sürükledi, defalarca uçurumun kenarından döndük, şimdi yine bizi bir felakete sürüklemeye çalışanlar var.

Ülkeye ’yatırım’ gelmesini ‘emlak’ satma şartına bağlamak saçmalığının alkışlanacağını zannedenler var.

Aynı gerekçelerle topraklarını, evlerini satan Filistinlilerin bir kısmı kendi toprağında köle gibi yaşamakta bir kısmı ise köle olarak dahi olsa vatanında yaşayamamaktadırlar.

Sürecin özeti: (Kaynak: Filistin asıllı Mısırlı yazar Abdul Salem’in “Hani Nerede Filistin?” adlı, 1964 basımı kitabı)

“1920’li yılların başlarında ekonomisi bozulmaya yüz tutan Filistin devleti, dışarıdan kısa vadeli ve yüksek faizli borçlar almaya başlamıştı. Ancak 1929 Dünya Ekonomik Bunalımı patlak verince Filistin’den alacaklı ülkeler ve finans çevreleri borç vermeyi kestikleri gibi önceden verdikleri alacaklarını faizleri ile birlikte tahsil etmek için harekete geçtiler.

Borçlarının genel bütçeye oranı yüzde 40’ı geçmiş olan Filistin’in bu borçları öyle kısa sürede ödeme şansının olmadığını onlar da biliyorlardı. Tam bu sırada Batılı güçler Filistin hükümetine, yabancılara toprak satışını serbest bırakacak bir yasa çıkarmasını, bu yolla sağlanacak gelirle borçlarını ödemesini önermeye ve bu yönde baskılarını arttırmaya başladılar.

Bu baskılara daha fazla direnemeyen Filistin Parlamentosu’ndan 1932 yılında yabancılara toprak satışını serbest bırakan bir yasa geçirildi. Ve nihayet Filistin, kendi çıkardığı yasayla kuzu kuzu kurtlar sofrasına yatmış oldu.

Filistin devletinin yok olmasının en büyük suçlusu, o zamanki Filistin Parlamentosu ve hükümetidir.

Çoğunluğu Almanya ve Rusya’dan olmak üzere dünyanın çeşitli ülkelerinde dağınık durumda olan Yahudiler, parlamentodan geçen yasadan yararlanarak Filistin’de hızla toprak satın almaya başladılar. Sermayesi yabancılara ve bilhassa Yahudilere ait ama yasal olarak Filistinlilerin elinde bulunan basın kuruluşları ve gazeteler de –bugünkü adıyla medya- toprak satışı ile eline para geçen ve güya zenginleşen veya zenginleştiğini sanan Filistinlilerin refah düzeylerinin yükseldiğini yazıp çizerek daha fazla toprak satışını teşvik ediyordu…

Bunun bir gelir kaynağı olduğuna inandırılan Filistinliler kısa zamanda Yahudilere daha çok toprak satmaya başladılar.

Burada toprak sahibi olan Yahudiler, bir yandan da Filistin halkının ve özellikle gençlerin özlem ve taleplerinin neler olduğunu toplum bilimcilere tespit ettiriyorlardı. Bu tespitlerde halkın ve gençlerin büyük bir çoğunluğunun, bar, pavyon ve birahanelerde eğlenmek istedikleri, ithal mallarına zaafları olduğu saptanmıştı.

Bu saptamadan yola çıkan Yahudiler, topraklarını satan Filistinlilerin yoğun olarak yaşadığı yerleşim yerlerinde ithal malı satan tüketim mağazaları, bilhassa gençlere hitap eden eğlence yerleri, bar, pavyon ve birahaneler açmaya, buralarda genç bayanları, hatta Filistinli özellikle fiziği düzgün genç kızları çalıştırmaya başladılar,

Yahudilerin açtığı bu yerlerde iş bulup çalışmak isteyen Filistinli genç ve güzel kızlar uzun kuyruklar oluşturuyor ve sınavlara giriyorlardı. Artık Filistin’de ahlak çöküntüsü de başlamıştı. Görgüsüz ve geleceğinden habersiz Filistinliler, toprak satışından ellerine geçen parayı buralarda harcıyor ve o paralar yeniden Yahudilere dönüyordu da kimse durumun farkında değildi.

Filistin’in aydınları ve bazı yurtsever örgütler, satılan toprakların, var olan kuruluşların, mal ve hizmetlerin satış veya başka belki de bizdeki bugünkü özelleştirmeye benzer yollarla Yahudilerin eline geçiyor olmasının ilerde doğuracağı sakıncalara dikkat çekerek parlamentodan geçirilmiş o yasaların derhal iptal edilmesini istemeye başlayınca yabancılaşmış basının beyin yıkama ben buna ‘beyinsizleştirme’ diyorum operasyonlarından geçmiş olan Filistin halkının ezici çoğunluğu “Filistin’e bir şey olmaz”, “öyle birkaç parça toprak satmakla Filistin yıkılmaz”, “Filistin’e para giriyor, halkımız zenginleşiyor. Bu gelen yabancı sermayeyle kalkınacağız” diyerek yurtseverleri servet düşmanlığı yapmakla suçluyorlardı.

Bu yurtseverlerden 37 aydını Yahudiler Filistinli kiralık katillere suikastlarla öldürttüler. Yakalanan suikastçıların avukatlık ücretlerini de Yahudiler karşılıyordu.

1943 yılına gelindiğinde kâh para karşılığı, kâh Filistin devletine vergileri ödenerek kurulması için izin alınan Yahudi polis ve jandarmasının Filistinlileri tacizi ve yıldırması sonucu Filistin topraklarının üçte biri Yahudilerin eline geçmişti.

Ve nihayet 1948 yılına gelindiğinde Filistin topraklarında İsrail Devleti kuruldu. Filistin halkı, atalarının çıkardığı yasayla Yahudilerin eline geçmiş ve bugün tamamı işgal altındaki topraklarını kurtarmak ve yeniden Filistin devletini kurmak için şimdi sapan taşıyla mücadele veriyor.”

Filistin halkı, öldürülen 37 vatanseveri hala saygı ve sevgiyle hatırlarken toprak satışını serbest bırakan Parlamentoyu lanetlemekte, o Parlamenterlerin soyundan gelenler dahi utanç içinde ve kendi halklarının nefretine maruz kalarak yaşamaktadırlar.

Ayrıca Abhazya’da yabancılara satacak kadar emlak fazlası var mıdır?

Abhazya’da bir hanede 10 nüfus yaşayan aileler varken kimlerin elinde fazladan ‘emlak’ var da bunların satışı amaçlanır?

Bazı ailelerin oturacak evi dahi yokken bazı ailelerde satacak kadar fazladan mülk bulunması nasıl gerçekleşmiştir?

Kimin malını, kime satmaya niyetleniyorsunuz?

Böyle bir yasanın konuşulması dahi utanç vericiyken bir engelleme ve sindirme yöntemi olarak alışılageldiği üzere ikinci bir ülkenin öne sürülmesi de ayrı bir utanç nedenidir. Abhaz halkını bir ülkenin, bir devletin karşısındaymış gibi gösterme sorumsuzluğu söyleyenlerin gafletidir; biz Abhazya’nın yanındayız, kendimizden tarafız.

Kendi düşüncelerinden farklı düşünceleri olan herkese demoklesin kılıcı gibi stratejik ortakla ilişkilerin bozulacağı argümanını ileri sürerek aba altından sopa göstermek, karşılıklı çıkarlar gereği oluşmuş bir müttefikliğe, Abhaz-Rus ilişkilerine en büyük zararı vermek demektir.

* Birincil problemi demografik olan bir ülkenin mülk satması onun en kısa yoldan intiharıdır.

Abhazya’nın demografik yapısının kırılganlığını bile bile yabancılara ‘mülk’ satışı konusunu gündem yapanlar, demografik yapının değişimiyle milletimizin tarih sahnesinden silineceğini bile bile ‘satmak’ için her yolu mubah görenler bilmelidir ki varlığımız, Abhazya’nın varlığına bağlıdır; kaderimiz, Abhazya’nın kaderidir dolayısıyla ‘Hani Nerede Abhazya?’ dememek için bu ihanete her platformda ve dünyanın her köşesinde karşı çıkmak hem görevimiz hem hakkımızdır.

Saygılarımızla.

Kafkas-Abhazya Dayanışma Komitesi

Adına Başkan

Erdeşan Kobaş BGANBA

İstanbul - TÜRKİYE

Kaynak: info@abhazya.org