Soner Gogua'dan mesaj var | Abhazya haberleri

Yillardan beri hepimizin hayallerini susleyen , gundemimizin en başında yer alan , anavatana yonelik çalışmalarımızın en başını çeken ama bir türlü istediğimiz sonuçları alamadığımız bir hikayemizin , madalyonun öbür yüzüyle farklı bir bakış açısıyla sizlerle paylasmak istedim.ANAVATANA GERIYE DÖNÜŞ SÜRECİ

Bu konuda geçtiğimiz yıllar icerisinde bir çok şey yazıldı , çizildi.Bir çok toplantılar , konferanslar yapıldı.Yuzlerce simalar değişti , anavatana gidildi oradan diaspora gezileri düzenlendi.Yeri geldi birbirimizi , yeri geldi anavatanı , yeri geldi tarihimizi , yeri geldi kurumlarımızı sucladık , eleştirdik ama sonuc itibariyle maalesef genel gidişati , süreci , alnımıza yazilan bu kara tarihi bir turlu degistiremedik.NEDEN?
Eger hepimiz aslımızı inkar etmeden dunyanın neresinde olursak olalım gurur duyarak Abaza'yız diyebiliyorsak , tarihimize , dilimize , adetlerimize sahip cıkıyorsak , kendi şahsi kapris ve çıkarlarımızı bir yana bırakarak vatanımızın ve halkımızın ortak çıkarlarında bir araya gelebiliyorsak , şehitlerimizin bize bıraktıkları ama yarın hesabını soracakları o buyuk sorumlulugun farkındaysak , cocuklarımıza bizim diyebilecekleri , kendi dillerini konuşup kulturlerini yaşatabilecekleri bir vatan toprak parçası bırakmak istiyorsak NEDEN?
Çocukluk donemlerimde Abhaz kimliğimin ve tarihimizin bilincine vardığım andan itibaren gurur duyarak haykırdığım ABHAZ kimligimden ve beni yetiştiren , karakterime şeklini veren toplumumdan aldığım guçle en yuksek ulaşılabilecek noktaya gelmişken, yani bir çok arkadaşımin sen başardın! ne şanslısın! dedikleri gibi anavatana dönüp burada yaşamayı ve bir yerlere gelebilmeyi başarmışken , neydi bu içimde beni bir türlü rahat bırakmayan , geceleri uykumu kaçıran , beni içten içe yiyen şey neydi?
NEYDI? beni tüğm ailemi yarı yolda birakarak; Kandid Tarba'nın Turkiye'de ekip kurup uzun bir donem çalıştıktan sonra ailevi problemlerimden dolayı gidemediğim, daha sonra yemin ederek herkesi ve herseyi bir kenara bırakıp anavatana gelmeye zorlayan sey neyd? NEYDI? savas zamanı bir takım insanlarımız duymazdan , umursamazdan gelirken yada birileri anavatanı terk edip kaçarken bizi savaşa , hayatımızı tehlikeye atmaya iten şey neydi? Savaş sonrası o zorlu yıllarda açlık ve sefalati çekerek , yeri geldiğinde diasporamızdan yardım olarak gelen çocuk mamalarıyla ailemizi aç bırakmayarak ayakta tutmaya çalıştıran şey neydi? NEYDI? savas sonrası dönemde "aturka" diyerek anıldığımızda , yada "ataları kacip gidenlerin torunları" hikayelerini dinlerken bize güç veren neydi?
Lutfen bu "neydi"lerin adını koymamda bana yardımcı olun.! içinden çıkamadığım bu karanlık tünelde karmakarışık duygularımın içerisinde bana bir yol gosterin.!
Daha ne söylememiz ya da ne yapmamız gerekiyordu ki insanlarımıza , arkadaşlarımıza , büyüklerimize herkese nasıl anlatmalıydık ki anavatanımıza , dilimize , kültürümüze , tarihimize sahip çıkabilmenin , koruyabilmenin , yaşatabilmenin yegane yerinin Abhazya oldugunu ve dolayısıyle anavatana geriye donüşle sağlanabileceğini anlatabilmek icin.Tüm eksik ve yanlışlarına rağmen bugun Abaza'yım dememizi sağlayabilen bir anavatanımız varsa Abhazyada yaşayan , tüm zorluk, işkence ve baskılara rağmen bu topraklarda yaşamlarını sürdürmeyi başarabilmiş o kardeşlerimize , o analara , o babalara borçlu olduğumuzu.Bugun gelin mucadelemizde bir elde siz verin bir ses de siz olun diyen insanlarımızın onurlu mucadelelerini.
Gelin suclayalım birbirimizi, senelerden beri yaptigimiz gibi diaspora olarak biz anavatandakileri "ruslaşmak"la , "gürculeşmek"le, "hristiyanlaşmak" yada "dinsizlesmek"le, "cok içki içmekle", "abazacayı iyi konuşamamak"la, "örf ve adetlerimiz unutmakla", "diasporaya sahip çıkmamakla", "kardeş kardeşi vurmakla", "çalıp çırpmakla". Ya da tam tersi ana vatan olarak "diasporayı mücadelen kaçmakla", "vatana sahip çıkmamakla", "Türk'leşmekle", "Müslumanl'aşmakla", "geriye dönmemekle", tüm yıllar içerisinde en basit şekliyle en kolay alabileceğimiz Abhazya vatandaşlığını bile almamakla, ayda birer dolar bile olsa toparlayıp anavatandaki problemlerin çözümünde katkı da bulunmamakla , "bir kişiden olusan Abhazya temsilcisine 400,000 kişilik Abhaz diasporası olarak sahip çıkamamakla". Nereye kadar? değerli hemşerilerim nereye kadar? ve ne zamana kadar? Eğer gerekiyorsa gelin suçlayalım, tartışalım ama bunun da yeri Abhazya olsun.
"Zaman bizim aleyhimize hızla akıp giderken, getiremediğimiz diaspora nufusumuzun yerine diger tum milletlerden insanlar akın akın Abhazya gelip demografik yapilanmamiz param parça olurken, diaspora da her geçen sene kimliğimizi tüm değüerleriyle beraber biraz daha kaybederken nereye kadar?"
Bu vatan , bu tarih bizim! değerli hemşerilerim. Dünyanin neresinde yaşarsak yaşayalım hayat mücadelesini, geçim savasını vermek zorundayız ve veriyoruz. Ama verdiğiniz bu mucadele sizden sonra bırakacaklarınız için yeterli ve doğru olacakmıdır? Anavatan da bir saniye bile görmeye, duymaya dayanamadigımız mucadleleleri bulunduğunuz yerlerde vermiyormusunuz?
O zaman gelin bu mucadeleyi, birlikte anavatanda verelim. Gelin biraz zorlanalım, belki bir donem işsiz kalalım, evimizi biraz geç alalım, anlaşılamayalım, anlatamayalım, ama en azından bu zorlukları biz çeker, sırtlanabilirsek bizden sonrakilere, çocuklarımıza, gelecek nesillerimize istedigimiz gibi bir yaşam ve vatan bırakalım.
Tum degerli hemşerilerime bir kez daha seslenmek istiyorum. Inanın! Abhazya 10-15 sene evvel bildiginiz yada bıraktığınız Abhazya değil! Hizla kabuk değistirmekte, ekonomisiyle, politikasıyla, askeri ve polisiyle, parlamentosu, hükümeti ve muhalefetiyle, tüm demokratik kurum ve kuruluşlarıyla her geçen gün daha ileriye gitmektedir. Geçmişteki sıkıntılar her gecen sene azalmakta, turizm başta olmak üzere inşaat, mobilyacılık , hayvancılık, gıda gibi bir çok sektörde genel olarak ekonomik büyüme ve kalkınmasıyla , genişleyen pazar ağı ile, Rusya pazarı ve 2014 kis olimpiyatlariyla buyuk imkanlar sunmaktadır.Bu gelişen ekonomimizin en büyük problemlerinden biri iş gücü, kalifiye eleman kısacası insan faktörüdür. Bu sektorlerde kazanç miktarları bir çok ulkeye nazaran daha iyi rakamlara ulaşmıştır.Bu sebebledir ki bizim dolduramadığımız insan acçığı başka milletler tarafından hızla doldurulmaktadır.
Tüm yetersiz imkanlarıyla bugün Abhazya hükümeti geriye dönen insanlarımıza ev verebiliyorsa ( yurtdiışında yıllarca çalışırız en azından emekli olduğumda elime topluca geçecek parayla kafamızı sokabilecek bir ev sahibi olabilelim diye ) , yada kendi seçtigimiz bir evin alımında maddi destekte bulunuyorsa , işyeri açmak ve yatırım yapmak isteyenlere kira bedellerinden, vergi odemelerine kadar bir çok imtiyaz verebiliyorsa, ilk 5 sene içerisinde çocuklarımızın tüm okul ve sağlık masraflarını karşılayabiliyorsa buna rağmen Abhazya'da yaşayan bir cok insan halen ev sahibi değilken ya da ayda 50 dolar emekli maaşlarıyla geçimlerini sağlayabiliyorken, hükümetin eğitimden askeriyesine, saglık hizmetlerinden belediye hizmetlerine kadar tüm hayatın en gerekli ve en onemli konularında yeni bir yapılanmaya girildiğinden ve bir çok projeye başlanmasından dolayı ekonomik yeterlilik olarak en sıkıntılı günlerden gectiği göz önüne alınırsa halen anavatanda bizi istiyorlar mı? gibi sorular yoneltmenin doğru olmayacagını düşünüyorum.
Gelin bu yeni yapılanmada diaspora olarak biz de gerekli olan, üzerimize düşen yeri alalim. Savaş zamanında kazandığımız o zaferi ve bayrağı, hep beraber ileriye taşıyalım.Vede boylelikle Abhazya'nın haklı bağımsızlığının uluslararasi ortamda tanındığında, ekonomik ve demokratik yapılanması tamamlandığında bu çorbada bizimde tuzumuzun olduğunu bilerek gururla, sevinçle bir kez daha tüm dunyaya haykıralım.

APSNI APSUWA YRIPSADGILUP

Abhazya Parlamentosu Milletvekili
Yurt Dışındaki Soydaşlarla İlişkiler Komitesi Başkanı
Soner GOGUA